تا بحال شده است که صدای خود را ضبط کنید و پس از شنیدن از صدای خودتان متنفر شوید؟ چه دلایلی باعث این اتفاقات می شود؟

آنچه که انسان از صدای خود هنگام صحبت کردن به گوشش می رسد با آنچه که حقیقی است و پس از ضبط کردن شنیده می شود دو صدای کاملا متفاوت است.

زمانی که شما با تارهای صوتی خود صحبت می کنید صدایی کاملا متفاوت از صدایی که در دستگاه پخش صدا شنیده می شود، است. این خاصیت به شما اجازه می دهد که صدای خود را کاملا متفاوت بشنوید.

زمانی که انسان صحبت می کند، امواج صوتی از طریق هوا به گوش می رسد و ارتعاشاتی در گوش ایجاد می شود و صوت به صورت یک پیام به مغز رفته و شما می شنوید. در حقیقت شما در این حالت دو منبع صدا دریافت می کنید : یکی امواج صوتی که از صدای خودتان به گوش می رسد و دومی ارتعاشات تارهای صوتی.

ترکیب شدن این دو صدا سبب شنیده شدن یک صدا در گوش شما می شود.

طی مطالعاتی که بر روی حنجره انسان انجام شده است، زمانی که صحبت می کنیم سایر افراد صدایی که از تارهای صوتی ما خارج می شود را می شنوند اما خود ما صدایی که از اطراف حفره های سینوس ها و تمام فضای خالی سر و حتی قسمت میانی گوش است را می شنویم. این است که آنچه ما می شنویم با آنچه که اطرافیان می شنوند کاملا متفاوت است.

بیشتر مردم در گوش سپردن به صدای خودشان حس خوبی ندارند و معمولا فکر می کنند که چرا صدای من اینقدر بد است ؟ این تناقص در حدی است که دانشمندان پس از یک آزمایش دریافتند تنها ۳۸ درصد از مردم توانستند صدای ضبط شده خود را فورا تشخیص دهند.

وقتی صدای ضبط شده خود را می شنویم از پیچیدگی و انعکاس صدا در کاسه سر و حفره های صورت خبری نیست این گونه می توان گفت که صدایی با ابعاد کمتر را در ضبط صوت می شنویم و از صدای خود متنفر می شویم.